W Polsce kult zmarłych przejawia się w różnego rodzaju zwyczajach. Bez wątpienia najpopularniejszą praktykę - spotykaną zarówno wśród dominujących w Polsce pod względem religijnym katolików, jak i wśród osób niedeklarujących przynależności do żadnego wyznania - stanowi zapalanie zniczy w miejscach pochówku. Polacy wyrażają swoją pamięć o zmarłych, dbając o estetykę grobów. Postawienie pomnika oraz udekorowanie go przy użyciu specjalnych aplikacji nagrobkowych, wazonów, lampionów i tabliczek - przeważnie cele te stawia przed sobą rodzina po śmierci bliskiej im osoby.
Rola żałoby
Powszechnym zwyczajem wyrażania pamięci o zmarłych jest noszenie żałoby. Zgodnie z tradycją katolicką przybiera ona często określoną formułę np. przez pewien czas członkowie rodziny noszą czarne ubrania oraz unikają rozrywek. Zwykle również obchodzone są kolejne rocznice śmierci - wspomnienie zmarłych może mieć postać wypominków, o które prosi się w Kościele, albo spotkania w najbliższym gronie. Jak zgodnie podkreślają psychologowie, obrzędy funeralne odgrywają dużą rolę z punktu widzenia naszych emocji i pozwalają pogodzić się ze stratą. W Polsce obok katolickich i świeckich zwyczajów pogrzebowych występują też inne - należą do nich te, które praktykują świadkowie Jehowy. Warto im się przyjrzeć ze względu na fakt, że ta grupa religijna w naszym kraju jest stosunkowo liczna.
Tradycje w Zborze
Należy zaznaczyć, że - podobnie jak w Kościele Katolickim - wśród świadków Jehowy zmarli mogą być skremowani. W porównaniu jednak do opisanych powyżej, typowych dla większości Polaków zwyczajów, obrzędy tej grupy religijnej różnią się w sposób diametralny. Duże znaczenie w kontekście kultury pogrzebowej świadków Jehowy ma fakt, że członkowie tego wyznania nie wierzą w nieśmiertelność duszy, dlatego też nie modlą się oni o zmazanie grzechów zmarłych, a ich praktyki religijne są dość oszczędne. Nie jest także przyjęte noszenie żałoby po zmarłym. Podczas pogrzebu, odbywającego się zgodnie z panującym w danym miejscu prawem, zgromadzeni słuchają mowy Starszego Zboru, która jednak ma nie tyle charakter religijny, co wspomnieniowy. Zbór przytacza najważniejsze wydarzenia z życia zmarłego oraz opisuje jego znaczenie dla zboru. Nie jest ustalone, w jakim miejscu to przemówienie powinno zostać wygłoszone. Może ono mieć miejsce na cmentarzu, w domu pogrzebowym albo w sali królestwa, w której świadkowie Jehowy sprawują swój kult. Religijny charakter ma natomiast w czasie pogrzebu przypomnienie, jak Biblia w interpretacji członków owego wyznania odnosi się do kwestii śmierci oraz modlitwa kończąca uroczystość. Zgromadzone osoby śpiewają też pieśni, ich tematyka nie ma jednak związku z pogrzebem. Poza tym nie odbywają się żadne obrzędy, a po pochowaniu zmarłego nie jest organizowana stypa. Świadkowie Jehowy nie celebrują również uroczystości Wszystkich Świętych.
Zostaw komentarz
Zaloguj się, aby dodawać komentarze