Ozdabianie grobów naszych bliskich zmarłych - rodziny i przyjaciół - jest świadectwem naszej nieprzemijającej pamięci o nich. Na nagrobkach umieszczamy kwiaty i wieńce, a obok nich sadzimy pewne gatunki roślin, jak np. chryzantemy czy bukszpany. Ponadto na różne sposoby je dekorujemy - zwykle przy użyciu akcesoriów nagrobkowych, takich jak wazony (https://akcesorianagrobkowe.pl/14-wazony-nagrobkowe), lampiony, ramki. Umieszczamy na nich także tabliczki z sentencjami czy też cytatami o charakterze religijnym bądź świeckim. Z wysokiej jakości akcesoriów, za pomocą których możemy upamiętnić groby naszych bliskich, słynie firma Rodlew QMD - bez wątpienia w bogatej kolekcji naszych produktów znajdziemy takie, które będą spełniać Państwa indywidualne oczekiwania.
Sztuka sepulkralna - wyjątkowe zjawisko w historii sztuki
Estetyka miejsc pochówku ma duże znaczenie również w kontekście historii sztuki. O ich wygląd dbano - niekiedy w niezwykle interesujący i oryginalny sposób - już od czasów starożytnych. Dzieła artystyczne odnoszące się do szeroko pojętego kultu zmarłych określamy jako sztukę sepulkralną. Przybierała ona wiele form. Z jednej strony ten rodzaj twórczości artystycznej obejmuje budownictwo cmentarne, a z drugiej - wszelką działalność zdobniczą, która ma na celu upiększenie nagrobków. Również celebracja uroczystości pogrzebowych - ich formuła i sposób przebiegu - jest przykładem owego zjawiska.
Piramidy, sarkofagi, tolosy
Opisywany tutaj rodzaj sztuki, mającej na celu wyjątkowe upamiętnienie zmarłych, był praktykowany już w starożytnym Egipcie - mowa oczywiście o piramidach, sarkofagach czy mastabach, podziemnych grobach. W Grecji epoki minojskiej powstawały tzw. tolosy. Były to grobowce wyznaczone na planie mającym kształt koła bądź też po prostu kopce, pod którymi znajdowała się wnęka o wystroju charakterystycznym dla ówczesnych grobów arystokracji. Także miejsca pochówku Celtów posiadały formę symbolicznego usypiska ziemi. Jak dowodzą archeolodzy, ich przykład stanowi prawdopodobnie Kopiec Krakusa.
Portrety trumienne w czasach staropolskich
Bardzo oryginalnym zjawiskiem w dziejach naszego kraju była pompa funebris - popularny w czasach staropolskich obrządek pogrzebowy. Najbardziej niezwykły przejaw tego typu sztuki sepulkralnej stanowiły portrety trumienne, które przytwierdzano do trumien podczas uroczystości pogrzebowych - dzięki temu zmarły, jak utrzymywano, symbolicznie również w nich uczestniczył. Następnie wizerunki te wieszano w kościołach, których sportretowana osoba (oczywiście szlachcic) był fundatorem.
We współczesnej Polsce (i nie tylko) także istnieją przejawy sztuki sepulkralnej, np. groby nieznanego żołnierza.
Zostaw komentarz
Zaloguj się, aby dodawać komentarze