Złożenie ciała w trumnie i kremacja - to z całą pewnością najpopularniejsze formy pochówku w Polsce i generalnie w naszej części świata. Warto jednak wiedzieć, że w niektórych kulturach pożegnanie zmarłego odbywa się w sposób, który z punktu widzenia Europejczyków może być bez postrzegany jako niezwykły czy wręcz kontrowersyjny.
Przykładem tego rodzaju zjawiska jest pogrzeb powietrzny. Polega on na tym, że zwłoki wystawia się na żer dla ptaków drapieżnych. Ta forma pochówku najbardziej rozpowszechniona jest w Tybecie. Występuje ona również, chociaż na mniejszą skalę, wśród mieszkających w Iranie Parsów, będących wyznawcami zaratusztrianizmu. Była ponadto spotykana w Mongolii.
Pogrzeb powietrzny w Tybecie
Zajęcie Tybetu przez Chiny spowodowało, że praktyka pogrzebów powietrznych - w wyniku represji władz komunistycznych wymierzonych w buddystów - została znacząco ograniczona. Później jednak - po tym, jak minęła największa fala prześladowań - obrządek ten zaczął się odradzać.
Pogrzeb powietrzny ma miejsce po kilku dniach od chwili zgonu. Przez ten czas odbywają się pewne rytuały religijne - mnisi czytają ustępy z Księgi Umarłych, dzięki czemu, jak wierzą buddyści, tzw. ciało subtelne może wyzwolić się z ciała fizycznego. Zwłoki przenoszone są potem do Doliny Buddy, znajdującej się w pobliżu góry Kajlas, gdzie rajgapas (pełniący podobne funkcje co grabarze) przygotowują je w taki sposób, aby przyciągnąć ptaki drapieżne.
Pogrzeby powietrzne określane są w Tybecie jako dżhator, co oznacza “ofiarę dla ptaków”. Zdaniem buddystów tybetańskich umysł zamieszkuje ciało jedynie tymczasowo, dlatego to drugie po śmierci powinno być zniszczone (przeciwnie do chrześcijaństwa, w ich wierzeniach nie pojawia się wątek odrodzenia ciała). Tybet obfituje jednak w miejsca pozbawione surowców, które można przeznaczyć na opał, aby zwłoki poddać kremacji. W wielu częściach tego rozległego kraju w ziemi nie sposób również ciała pogrzebać (w wyniku jej zamarznięcia bądź też dlatego, że pokrywa ją kamienista powłoka). Rozwiązaniem tych problemów są właśnie pogrzeby powietrzne. A zatem druga przyczyna występowania owego zjawiska - obok metafizycznej - ma charakter praktyczny.
Parsowie i Mongołowie a pogrzeby powietrzne
Parsowie wyznający zaratusztrianizm pozostawiają zwłoki w specjalnych wieżach milczenia, gdzie stają się one pokarmem dla drapieżnych ptaków. Ciało zmarłego postrzegane jest przez nich jako nieczyste. Dlatego też uważają, że powinno chronić się przed nim zarówno ziemię, jak i ogień.
W Mongolii (do 1992 roku rządzonej przez Mongolską Partię Ludową) pogrzeby powietrzne zostały wyrugowane przez władze komunistyczne na początku XX wieku. Wyróżniały się one tym, że zwłoki pozostawiano na stepie na żer nie tylko ptaków, ale też innych zwierząt.
Zostaw komentarz
Zaloguj się, aby dodawać komentarze